|
Dział bibliografii:
|
Hasła osobowe (literatura polska)
- Hasła osobowe (literatura polska) - S |
|
Rodzaj zapisu:
|
artykuł o utworze |
| Hasło osobowe: | Skwarnicki Marek - szczegóły
|
| Autor: | Wyka Marta - szczegóły
|
|
Tytuł:
|
W świecie wierszy Skwarnickiego
|
|
Źródło:
|
Tygodnik Powszechny, 1990 nr 28 s. 6 - szczegóły |
|
Numer zapisu:
|
105427 (JK) |
Dotyczy zapisu:
|
książka twórcy (podmiotowa): Spotkamy się w słońcu. Wiersze z lat 1956-1985, Rzym. Trzej królowie. Początek świata (Z. Kubiakowi). Apokryf. Wigilia spóźnionych (J. Turowiczowi). Wielki Piątek. Asyż. Ballada o klatce schodowej. Bizony. Jeszcze jedno rano. Ziemia i słowa. Który stworzyłeś wronę... W drodze do Nowego Świata. Ojciec. Ostatnia brygada.
Niagara. Szafa z ksiązkami. Koń na biegunach. Futro z fok. Zaduszki. Rocznica. Poza czasem (M. i Z. Marzysom). Gallery of Art w Nowym Jorku. Lot. Skarga. Ren. Muzyka. - Marginalia jesienne: Elegia bukowa. Elegia łazienkowska. Nad cedr Libanu. Ars moriendi. - Drugi brzeg. Wieża. Waga. Spacer. Ogród. Rozmowa z chłopcem wyjmującym cierń z nogi. Pył. Pukanie. Widzenie. Przebudzenie. Jezioro. Karnawał. Dworzec w Lozannie. Ins. Neuchatel 1983. Fryburg. Do wolności. My. Pani Zając. I śmierć jest naszym... Doktór Kępiński. Salwator. Romans. Wróćmy do prostoty... - Freski Asyżu: Wstało słońce... Wygnanie demonów z Arezzo. Ekstaza. Wilk z Gubbio. Kazanie do ptaków. Stygmaty. Śmierć. Uwolnienie. - Podróż do Włoch. Chłód. Lecimy nad wielkim morzem. Namowa do powrotu. Drzewo. Inauguracja. Za mało kochałem Cię... Nowe życie. Płomyk. Sąd. Fara w Bieczu. Stróż. Staruszka i anioł. Na starym obrazie. Uzdrowienie. Obecność. Piotr. Dziś ciężka noc. W pracowni Stanisława R. Skrucha. Reporter papieskich podróży. Powitanie. Medytacja maryjna przed obrazem Stanisława Rodzińskiego "Ucieczka do Egiptu". Wezwanie. Jej głos. - Pieśni pokutne: I. Z sinej głębokości opuszczenia mego. II. A kiedy mnie, Panie, doświadczasz dotkliwie. III. Dostrzegłeś wreszcie, Panie, moją ludzką biedę. IV. Był czas, gdy rozważałem moc mojego Pana. V. Osobliwa to wielce dla człowieka chwila. VI. Gdy znów na znak od Ciebie czekam nazbyt długo. [1989] - szczegóły |
English version
