|
Dział bibliografii:
|
Historia literatury (literatura polska)
- Młoda Polska |
|
Rodzaj zapisu:
|
recenzja |
|
Adnotacje:
|
nota |
|
Źródło:
|
Alma Mater, 1999 nr 15 s. 45 - szczegóły |
|
Numer zapisu:
|
752148 (AW) |
Dotyczy zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym: Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej, Wstęp. I. Wzniosłość czy patos? "De profundis" i "Krzyk" Stanisława Przybyszewskiego. 1. Patos cierpienia. 2. Wzniosłość - uczucie mieszane. 3. Heroizm poznania. 4. Godzina cudu. 5. Ład czy chaos? O warunkach wzniosłości. 6. Wzniosłość i krzyk. II. Tragizm epicki. "Ludzie bezdomni" Stefana Żeromskiego. 1. Nowa tragedia charakteru. 2. Stara tragedia Losu. 3. Finał. Samotność jako konieczność tragiczna. III. Brzydota i patos cywilizacji. "Ziemia obiecana" Władysława Reymonta. 1. Dwa aspekty XIX-wiecznej refleksji o brzydocie. 2. Brzydota szturmuje powieść. 3. Kto dostrzega brzydotę, czyli o nastawieniu estetycznym w powieści. 4. Retoryka i ideologia. 5. Patos. Ekspresywna brzydota naturalizmu. 6. Kontynuacje i konteksty. IV. Ironia, paradoks i "człowiek dostojny". "Próchno" Wacława Berenta. 1. O przeciw-tworzeniu. 2. Ironia - "mowa nieczysta". 3. Paradosk, czyli doświadczenie opaczności [!] świata. 4. Labirynt aksjologiczny. Mit Faustusa. V. Wzniosła groteska. "Nietota" Tadeusza Micińskiego. 1. Księga... Bylejaka. Między "Nietotą" - Księgą Tajemną a "Nietotą" - "Niedojtą". 2. W kręgu groteski parodystycznej. Na przykład "Don Kichot". Gry wzniosłością. 4. Estetyka misteryjności. Zamist zakończenia [1999] - szczegóły |
English version
