|
Dział bibliografii:
|
Historia literatury (literatura polska)
- Literatura staropolska |
|
Rodzaj zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym |
|
Tytuł:
|
Staropolskie kompendia wiedzy
|
| Osoby współtworzące: |
Pod red. Iwony M. Dackiej-Górzyńskiej i Joanny Partyki |
| Wydawnictwo: | Warszawa: Wydawnictwo DiG
|
|
Rok wydania:
|
2009 |
|
Opis fizyczny książki:
|
293 s., il. |
|
Seria wydawnicza:
|
(Staropolskie Teksty Paraliterackie) |
|
Adnotacje:
|
Joanna Partyka, Iwona M. Dacka-Górzyńska: Słowo wstępne. - Jan Okoń: Kompendium - czy tylko wiedzy? Wstęp do typologii gatunku. - Jerzy Axer: Dyskusja o roli łaciny w "Nowych Atenach" Benedykta Chmielowskiego jako świadectwo republikańskiej tożsamości narodu szlacheckiego. - Wiesław Pawlak: "O pewnym sposobie naszych literatów, że przy niewielkim czytaniu mogą się łatwo wielkiemi erudytami pokazać". Kompendia jako źródło erudycji humanistycznej. - Walther Ludwig: Etyczna funkcja literatury klasycznej i renesans antycznej formy poetyckiej we "Florilegium ethico-politicum" Janusa Grutera. Przyczynek do badań nad literaturą gnomiczną w czasach nowożytnych (przekład z języka angielskiego: Anna Axerowa). - Jakub Niedźwiedź: Sylwa retoryczna. Reprezentacja kultury literackiejXVIl i XVIII wieku. Magdalena Górska: Emblematyka jako źródło staropolskiej erudycji. Geneza i funkcja materiału symbolicznego w polskich kompendiach. - Iwona M. Dacka-Górzyńska: Wokół herbów - erudycje Gabriela Rzączyńskiego SJ. Barbara Milewska-Waźbińska: "Orbis Polonus" Szymona Okolskiego jako świadectwo kultury literackiej XVII wieku. - Joanna Partyka, "Sekrety ziemiańskie" i ,.rekreacje dżentelmena", czyli polskie i angielskie kompendia najpotrzebniejszych wiadomości. - Stanisław Roszak: Między sylwą a encyklopedią. "Skarbiec rozmaitych sciencyi" nieznanego Litwina z 1759 roku. - Teresa Chynczcwska-Hennel: Źródła wiedzy dyplomatów papieskich i weneckich o Rzeczpospolitej XVII wieku. - Filip Wolański: Staropolskie podręczniki i kompendia geograficzne jako źródło wiedzy o świecie w XVIII wieku. - Maciej Janik, Wśród form popularyzacji historii w XVII wieku. - Dmitrij Karnauhov, "Kronika" Marcina Kromera jako renesansowe kompendium wiedzy o dziejach Rusi. - Roman Krzywy: Mami propria. O kształcie retorycznym i antropolopiczno-pedagogicznych treściach "Kaligrafiji" Stanisława Serafina Jagodyńskiego. - Iwona Arabas, Encyklopedie zdrowia w "epoce ciekawości". - Dariusz Śnieżko: Marcin Bielski i wiedza tajemna. - Tomasz Wierzchowski: Samuel Chróścikowski jako nauczyciel fizyki doświadczalnej. |
|
Proweniencja:
|
Rekord powstał w oparciu o otwarte dane bibliograficzne Biblioteki Narodowej (https://data.bn.org.pl) |
|
Numer zapisu:
|
1428457 (IMP) |
English version
