PBL ON-LINE Spis działów
Indeks nazwisk
Indeks rzeczowy
Kartoteka czasopism
Kartoteka teatrów
Kartoteka wydawnictw
Szukaj tytułu/słowa

Transliteracja
O PBL
ŹRÓDŁA DANYCH
O PRACOWNI
WYDAWNICTWO IBL
KONTAKT

English version English version

DOSTĘP ON-LINE DO PBL

 


 

Materiał dostępny za lata 1989-2012

| Spis działów | Indeks nazwisk | Indeks rzeczowy | Kartoteka czasopism |
| Kartoteka teatrów | Kartoteka wydawnictw | Szukaj tytułu |


INFORMACJE SZCZEGÓŁOWE O ZAPISIE

Dział bibliografii:  Teatr, film, radio, telewizja
 - Teatr
  - Teatr obcy
   - Teatr współczesny (obcy)
    - Teatr w poszczególnych krajach (teatr współczesny obcy)
     - Włochy (teatr współczesny obcy)
Rodzaj zapisu:  recenzja
Autor: Zychowicz Jacek - szczegóły
Tytuł:  Nobel dla czerwonego diabła
Źródło:  Wiadomości Kulturalne, 1998 nr 6 s. 12 - szczegóły
Numer zapisu:  477529 (IH)

Dotyczy zapisu: 

książka w haśle rzeczowym: Teatr Daria Fo w latach 1959-1975, Wstęp. Rozdział pierwszy. Od satyry obyczajowej do satyry społeczno-politycznej: I. Komizm jako podstawowa kategoria estetyczna w teatrze Daria Fo: 1. Struktura i zasady budowania komizmu w sztukach z lat 1959-1961: "Archaniołowie nie grają na flipperach" (1959), "Miał dwa pistolety o białych i czarnych oczach" (1960), "Kto kradnie stopę, ma szczęście w miłości" (1961). 2. Nowa funkcja ideologiczna komizmu w latach 1963-67. Komizm ludowy w funkcji satyrycznej. "Izabela, trzy karawele i łgarz" (1963), "Siódme : mniej kradnij" (1964), "Winę zawsze ponosi diabeł" (1965), "Pani jest do wyrzucenia" (1967). II. Teatr Daria Fo na tle włoskiego teatru komediowego i satyrycznego przełomu lat 50. i 60. Rozdział drugi: W poszukiwaniu nowej widowni: I. Wprowadzenie. II. Rozpoczęcie działalności przez Daria Fo na tle włoskiego teatru komediowego i satyrycznego przełomu lat 50. i 60. Rozdział drugi: W poszukiwaniu nowej widowni: I. Wprowadzenie. II. Rozpoczęcie działalności przez Daria Fo w alternatywnym ośrodku teatralnym ARCI [Associazione Ricreativa Culturale Italiana]. - III. "Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi" - pierwszy spektakl polityczny dla masowej widowni robotniczej. IV. Kim jesteście, przyszli rewolucjoniści? Głos Daria Fo w polemice nad kształtem lewicowej kultury. V. "Zwiąż mnie, a i tak wszystko rozwalę" (1969), "Robotnik zna 300 słów, fabrykant 1000 i dlatego jest fabrykantem". Krytyka stosunków wewnątrz lewicy i reakcie organizacji lewicowych. VI. Ewolucja języka teatralnego w służbie nowej masowej publiczności. Rozdział trzeci: Między spektaklem a wiecem. Kontynuacje: I. Celebracja ludu, jego kultury i jego historii. "Chciałbym umrzeć już dziś wieczorem, gdyby to wszystko miało być na nic" (1970). "Fedaini" (1972). II. Teatr dydaktyczny w walce z reformizmem". Historia pewnego socjalizmu - "Wszyscy złączeni! Wszyscy razem" (1971). [1997] - szczegóły