|
Dział bibliografii:
|
Historia literatury (literatura polska)
- Ogólne (historia literatury) |
|
Rodzaj zapisu:
|
recenzja |
| Autor: | Borowczyk Jerzy - szczegóły
|
|
Tytuł:
|
Medytacje Pawła Hertza
|
|
Źródło:
|
Fronda, 1999 nr 17/18 s. 318-326 - szczegóły |
|
Numer zapisu:
|
554110 (SW) |
Dotyczy zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym: Gra tego świata, [Dedykacja:] Pamięci Władysława Prandoty. * Próby: Księga dnia albo o wierszach Jarosława Iwaszkiewicza. Sekrety "Pustelni parmeńskiej" [Henry Beyle]. W stronę Turgieniewa ["Notatki myśliwego"]. Nadmiar świadomości czyli o Eugeniuszu Fromentin ["Dominik"]. Rozważania na marginesie lektury polskich "poetów mniejszych" pierwszej połowy XIX stulecia. Uwagi o listach Juliusza Słowackiego. O poezji Słonimskiego. "Ozimina" [Wacława Berenta]. O Mickiewiczu czyli o istocie poezji narodowej. Tołstoj w Wenecji. Uwagi o klasycyzmie. Eurpeizm a literatura polska. Wyspiański. Proust. Pisarz słuchający muzyki [Tomasz Mann: Doktor Faustus]. Miary i wagi (Źródło Vaucluse'y). Derwid, Kasandra [Aleksander Świętochowski]. Książę [Szymon Askenazy: Książę Józef Poniatowski]. Lechoń w czarnym palcie [refleksje o twórczości]. W teatrze [Iwan Turgieniew" "Miesiąc na wsi".]. Bronowice [o Muzeum Młodej Polski]. Myśli o Boyu-Żeleńskim. Brzozowski, Jesień poezji. Postaw czerwonego sukna [Henryk Sienkiewicz: Trylogia]. Pod koniec listopada [o pobycie Stanisława Wyspiańskiego w Warszawie w 1898 r.]. Jasna pochodnia życia [Wacław Berent: "Ozimina"]. Tak daleko. tak blisko [Tadeusz Kępiński: "Witold Gombrowicz i świat jego młodości". Kraków 1974]. Mnemosyna, matka muz. Malarstwo. Gra tego świata. Guarda e passa [spory o poezję w historii]. Radość i smutek oczu. Dwa portrety na włoskim tle [Julian klaczko]. Góry i morze. Literatura i obyczaje [cechy współczesnej powieści]. Przed telewizorem. "Moja mądra dusza w moim ładnym ciele" [Zofia Nałkowska: "Dzienniki"]. O powieści. O poezji. Wiedźmy. O "Elegiach rzymskich" [Johann Wolfgang Goethe]. Lenartowicz. Kilka myśli o Krasińskim [o popularności pośmiertnej]. Miłosz. Nobel. Kilka myśli na marginesie "Mojego nawrócenia" Claudela.Polskość jako wspólnota otwarta. - Żale: Żal po Tuwimie. Żal po Messalce. Żal po Jadwidze Dmochowskiej. Żal po Marii Dąbrowskiej. Kto mnie wołał... [Stanisław Mackiewicz: "Kto mnie wołał, czego chciał..." Warszawa 1972]. [1997] - szczegóły |
English version
