|
Dział bibliografii:
|
Literatury obce
- Literatura powszechna
- Zagadnienia specjalne (powszechna)
- Tematy, motywy (powszechna) |
|
Rodzaj zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym |
| Autor: | Bataille Georges - szczegóły
|
|
Tytuł:
|
Literatura a zło. Emily Bronte, Baudelaire, Michelet, Blake, Sade, Proust, Kafka, Genet
|
|
Tytuł oryginału:
|
[La litterature et le mal] |
|
Język:
|
francuski |
| Osoby współtworzące: |
Przeł. Maria Wodzyńska-Walicka. Przedm. Zbigniewa Bieńkowskiego |
| Wydawnictwo: | Kraków: Oficyna Literacka
|
|
Rok wydania:
|
1992 |
|
Opis fizyczny książki:
|
155 s. |
|
Adnotacje:
|
Przedmowa. - [Szkice o pisarzach:] [1] Emily Bronte: Erotyzm jest pochwałą życia aż do śmierci. Dzieciństwo, rozum i zło. Emily Bronte i transgresja. Literatura, wolność i doświadczenie mistyczne. Znaczenie zła. [2] Baudelaire: Człowiek nie może pokochać siebie do końca, o ile się sam nie potępi. Prozaiczny świat aktywności i świat poezji. Poezja stanowi zawsze w pewnym sensie przeciwieństwo poezji. Baudelaire i posąg niemożlowości. Znaczenie historyczne "Kwiatów zła". [3]. Michelet: Ofiara. Czary i czarna msza. Dobro, zło, "wartość" i życie Micheleta. [4], William Blake: Życie i dzieło Williama Blake'a. Suwerenność poezji. Interpretacja mitologii Blake'a w świetle psychoanalizy Junga. Światło rzucone na zło: "Zaślubiny nieba i piekła". Blake i Rewolucja Francuska. [5]. Sade: Sade i zdobycie Bastylii. Wola samozniszczenia. Myśl Sade'a. Frenezja sadystyczna. Od rozpętania do jasnej świadomości. Poezja zawarta w przeznaczeniu Sade'a. [6]. Proust: Umiłowanie prawdy i sprawiedliwości a socjalizm Marcela Prousta. Moralność związana z transgresją prawa moralnego. Zbrodniczy sens erotyzmu podstawą rozkoszy. Sprawiedliwość, prawda i namiętność. [7]. Kafka: Czy należy spalić Kafkę? Kafka, ziemia obiecana i społeczeństwo rewolucyjne. Doskonała dziecinność Kafki. Utrzymywanie sytuacji dziecinnej. Radosny świat Franza Kafki. Szczęśliwa żywiołowość dziecka odnajduje się w odruchu suwerennej wolności śmierci. Uzasadnienie wrogości komunistów. Ale Kafka jest gotów z tym się zgodzić. [8]. Genet: Genet i studium Sartre'a jemu poświęcone [Jean-Paul Sartre: Saint Genet, comedien et martyr. Paris 1952]. Całkowite oddanie się złu. Suwerenność i świętość zła. Osuwanie się w zdradę i odrażające zło. Ślepy zaułek nieograniczonej transgresji. Komunikacja niemożliwa. Klęska Geneta. Konsumpcja nieprodukcyjna a społeczeństwo feudalne. Wolność i zło. Komunikacja autentyczna, nieprzenikliwość tego wszystkiego "co jest" a suwerenność. Suwerenność zdradzona. |
|
Numer zapisu:
|
163282 (ZS) |
| recenzja: Borkowska Grażyna: Trochę inne książki zbójeckie. Res Publica Nowa 1992 nr 2 s. 59-60 (z not. o Grażynie Borkowskiej...) | szczegóły |
English version
