Dział bibliografii:
|
Literatura polska 1945-1989 - Ogólne (1945-1989) |
Rodzaj zapisu:
|
recenzja |
Autor: | Fik Marta - szczegóły
|
Tytuł:
|
Czy warto pisać o socrealizmie?
|
Źródło:
|
Puls, 1992 nr 59 s. 87-97 - szczegóły |
Numer zapisu:
|
197797 (IH) |
Dotyczy zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym: Rytuał i demagogia. Trzynaście szkiców o sztuce zdegradowanej, Od autora. - Realizm i demagogia [powieść realizmu socjalistycznego a powieść realistyczna]. Narracja, nowomowa, forma totalitarna. "Nie puszczać przeszłości na żywioł". "Krótki kurs WKP(b)" jako opowiadanie mityczne. Jak czekista z czekistą ("Kłopoty pani Doroty" Tadeusza Borowskiego). Powieść na miarę naszych czasów ("Obywatele" Kazimierza Brandysa). Niby-groteska ("Wojna skuteczna" Jerzego Andrzejewskiego). Artysta na totalitarnym dworze ("Świadectwo" Dymitra Szostakowicza). Pochwała bohaterskiego oportunizmu. Epizod socrealistyczny w biografii Andrzeja Panufnika ["O sobie"]. Poezja i rytuał (Wiersze na sześćdziesiąte urodziny Bolesława Bieruta) ["Wiersze o Bolesławie Bierucie", Warszawa 1952]. Fabryczne dymy i kwitnąca czeremcha (Scenariusz Adama Ważyka) [film "Niedaleko Warszawy", reż. Maria Kaniewska-Forbert]. Wokół "Poematu dla dorosłych" [Adama Ważyka]. Socparnasizm. Kierunek: wielka nomenklaturowa chałtura [literatura socrealizmu] [1992] - szczegóły |