Dział bibliografii:
|
Literatura polska 1945-1989 - Dramat (1945-1989) |
Rodzaj zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym |
Autor: | Krajewska Anna - szczegóły
|
Dział bibliografii:
|
Teoria teatru (ogólne) |
Tytuł:
|
Dramat i teatr absurdu w Polsce
|
Wydawnictwo: | Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM [Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza]
|
Rok wydania:
|
1996 |
Opis fizyczny książki:
|
274 s., 25 s. tabl.: il., fot., portr. |
Seria wydawnicza:
|
(Filologia Polska/ Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; nr 58) |
Adnotacje:
|
[Poetyka absurdu we współczesnej dramaturgii i teatrze:] Wstęp: Od nazwy nie ma ucieczki. Konwencja niewyczerpana. Genologia, postmodernizm, metafizyka. Dramat absurdu po polsku. Teatr w budowie - teatr w rozbiórce. * I. Dramat absurdu przeciw absurdowi: Białoszewskiego "dramat osobny", czyli "wypadek z genologii": Dramat zerowy. Tragedia przyspieszona. Teatr popiersi. - Różewicza teatr niekonsekwencji wobec teatru absurdu: Tragedia niemożliwej tragedii. Komedia niemożliwej komedii. - Mrożka pochwała tańca, niekonsekwencji i symetrii: Absurd czy realizm? Obrazoburcze tango czy spontaniczny blues? Portret retuszowany, czyli o niemożliwości tragedii. Portret milczący, czyli komedia pozorów. Portret absurdalny, czyli pochwała niekonsekwencji. "Wdowy", czyli pochwała symetrii. - Teatralna persona, czyli Herberta poetyka sceny: Dramat perspektywy. "Tragedia bez dna" Rekonstrukcja dramatu. * II. Teatr bez świata: Witkacego "złudny obrazek świata": Czysta forma kamiennych ogrodów. Jedność sprzeczności. - Ceremonie Gombrowicza: "Niejasny kościół..." Teatr - kłącze. "Bezsensu kielich". Postmodernistyczna maska. "Wrota niemożliwe". - Św. Jan od Krzyża i dekonstrukcjoniści, czyli Karpowicza "wymazywanie świata": Odwrócony świat. Trudna gra. Znaki dramatu. - "Zapadanie świata", czyli rzeczywistość zaprzeczona Pankowskiego: Antynomie i jasełka. Złudna rekonstrukcja. - Emigracja z rzeczywistości - tragifarsa Mrożka i Głowackiego: Suterena świata. Jedyny szczegół nieistniejącego świata. "...W mojej więziennej kondycji". "Nie przyjmuje nas nawet mit". * III. Dramat niemożliwego dramatu: "Druga edycja świata", czyli powtórki Kantora: Symbolizm i absurd. Powtórka ze świata. - "Cały teatr jest dramatem", czyli próby Schaeffera: "Lojalna Jola", czyli zabawa w Ionesco. Przypadek - forma dyscypliny. - "Dramat rozrzucony", czyli reinterpretacje Różewicza: "Każda próba jest premierą". Dramat dekonstrukcjonistyczny, czyli "zawsze fragment". "Autor! Autor!". * Zakończenie. |
Numer zapisu:
|
371233 (BL) |
| recenzja: Balcerzan Edward: Absurd po polsku. Arkusz 1997 nr 10 s. 4 | szczegóły |
| recenzja: Kopeć Zbigniew: Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka 1997 t. 4 s. 332 (notka...) | szczegóły |
| recenzja: Sugiera Małgorzata: Pamiętnik Literacki 1999 z. 1 s. 224-229 | szczegóły |
| recenzja: Balcerzan Edward: Absurd po polsku. Arkusz 1997 nr 10 s. 4 | szczegóły |
| recenzja: Kopeć Zbigniew: Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka 1997 t. 4 s. 332 (notka...) | szczegóły |
| recenzja: Sugiera Małgorzata: Pamiętnik Literacki 1999 z. 1 s. 224-229 | szczegóły |