|
Dział bibliografii:
|
Teatr, film, radio, telewizja
- Teatr
- Teatr od 1945 roku
- Teatr w latach 1945-1989 |
|
Rodzaj zapisu:
|
recenzja |
| Autor: | Węgrzyniak Rafał - szczegóły
|
|
Tytuł:
|
Krytyk jako rzecznik i oskarżyciel teatru
|
|
Źródło:
|
Didaskalia, 1996 nr 16 s. 79-80 - szczegóły |
|
Numer zapisu:
|
408413 (SW) |
Dotyczy zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym: Seans pamięci. Szkice o dramacie i teatrze, Wstęp. - Cz. I. Więcej niż teatr: Dramat i teatr socrealizmu 1949-1955. Religijne inscenizacje "Dziadów" [Adama Mickiewicza] w teatrze polskim w latach 1945-1980. Rytuały Gombrowicza. O dramaturgii Witolda Gombrowicza. Pieszo znaczy uczciwie. Przypowiastki Mrożka. Portret indywidualny i zbiorowy. Teatr śmierci Tadeusza Różewicza. Wędrówka między nic a nic. - Cz. II. Znaki czasu [zbiór recenzji teatralnych publikowanych na łamach m.in. Życia Literackiego, Tygodnika Powszechnego, Tygodnika Solidarność, Dialogu oraz w prasie drugiego obiegu]. - Cz. III. Portrety i autoportrety: O Konradzie Swinarskim w 10-lecie śmierci. Zygmunt Huebner - budowniczy teatru. Tadeusz Kantor - nie-sarmacki portret trumienny. Tadeusz Łomnicki - wielki klaun Boga. Jerzy Jarocki - szkic do portretu. "Jako teatr zawsze byliśmy z Europy..." (Rozmowa z Lechem Raczakiem i Ewą Wójciak z Teatru 8 Dnia). "Teatr to wzmożone istnienie" (Rozmowa z Krystianem Lupą). Wędrowanie ku transcendencji. [1996] - szczegóły |
English version
