|
Dział bibliografii:
|
Teoria literatury
- Kulturowa teoria literatury |
|
Rodzaj zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym |
| Autor: | Tokarska-Bakir Joanna - szczegóły
|
|
Tytuł:
|
Wyzwolenie przez zmysły. Tybetańskie koncepcje soteriologiczne
|
|
Instytucja sprawcza:
|
Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej |
| Wydawnictwo: | Wrocław: Wydawnictwo "Leopoldinum" Fundacji dla Uniwersytetu Wrocławskiego
|
|
Rok wydania:
|
1997 |
|
Opis fizyczny książki:
|
245 s., [14] s. fot. |
|
Seria wydawnicza:
|
(Monografie Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej) |
|
Adnotacje:
|
Wprowadzenie: Problem. Tybetańczycy ludzie wnętrza. Doktryna. * Rozdz. I. Wyzwolenia przez zmysły: naiwny sensualizm, "docta ignorantia". Ontologia archaiczna zawsze jest "an sich" - sama o sobie nie wie. "Zniszczenie dyskursywnej części duszy" [m.in. wg Tomasza Mertona]. Powtórzenie jako kategoria egzystencjalna [powtarzanie mechaniczne]. "Wyzwolenie przez klepanie" [mantry]. Zakaz uprzedmiotowania rzeczy świętej - fundament ontologii archaicznej. Metafory wyzwolenia: a) stylistyka zaniku "ja", b) "nie-ja" w sztuce i tradycji świętych ksiąg, c)destrukcja "ja" w doświadczeniu granicznym. Rozdz. 2. Opisy i klasyfikacje wyzwoleń przez zmysły. Klasyfikacje wyzwoleń przez zmysły. 1. Wyzwolenie przez wspomnienie, myślenie. 2. Wyzwolenie przez dotyk. 3. Wyzwolenie przez noszenie. 4. Wyzwolenie przez smak. 5. Wyzwolenie przez słuchanie. 6. Wyzwolenie przez widzenie. Manipowie - głosiciele wyzwolenia przez zmysły. Rozdz. 3. Soterologia tybetańska: anamneza, gnoza i alchemiczna przemiana. Rozdz. 4. Język w soterologii buddyzmu tybetańskiego: Z rezerwą wobec języka. Typy języka: A. Język artykułowany. B. Mowa mantryczna. C. Mowa symboliczna. Święty język zmienia świat. Do świętego obrazu dociera się za pośrednictwem świętego dźwięku. Reguły reprezentacji świętego języka są nieznane: motyw zaginionej księgi. Rozdz. 5. Święty obraz jako narzędzie wyzwolenia: "rTen" - podpora duchowości. "Pisanie bogów": linia i odwrócona perspektywa. Obraz ożywający, czyli jak święty obraz zmienia świat. Obraz prawdziwy: reguły jego tworzenia są nieznane. Motyw boskich malarzy. Rozdz. 6. Lęk przed pismem, czyli dlaczego tajemnica "zaginionej księgi" i "boskich malarzy" pozostaje tajemnicą. Okazjonalność, czyli czego zapisać nie można. Typy przekazu tradycji duchowej w buddyzmie tybetańskim. Rozdz. 7. Wyzwolenie przez widzenie i słuchanie - teoria i praktyka symbolu żywego. Ontologia archaiczna. Symbol żywy. Kenoza podmiotu i autonomizacja rzeczy świętej. Cz. 1. Stylistyka przynależności w doświadczeniu religijnym: kenoza podmiotu. Część 2: Stylistyka przynależności od strony podmiotu: rzecz świeta "nie-ręką-ludzką-uczyniona". Kryterium prawdziwości języka i obrazu. Zakończenie. * Słownik ważniejszych terminów buddyjskich. |
|
Numer zapisu:
|
415159 (ZS) |
| recenzja: Choroszewski Wojciech: Lud 1998 t. 82 s. 343-345 | szczegóły |
| recenzja: Cichy Michał: Merton i inne wiary. Gazeta Wyborcza 1998 nr 44 s. 27 | szczegóły |
| recenzja: Trzciński Łukasz: Droga przez zmysły. Znak 1998 nr 10 s. 160-165 | szczegóły |
English version
