Dział bibliografii:
|
Literatura polska 1945-1989 - Poezja (1945-1989) |
Rodzaj zapisu:
|
recenzja |
Autor: | Poprawa Adam - szczegóły
|
Tytuł:
|
Miejsca wspólne. Polska poezja metafizyczna czytana przez holenderskiego badacza
|
Źródło:
|
Tygodnik Powszechny, 2000 nr 16 s. 12 - szczegóły |
Numer zapisu:
|
645594 (BL) |
Dotyczy zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym: Ironiczny konceptyzm. Nowoczesna polska poezja metafizyczna w kontekście anglosaskiego modernizmu, Wstęp. - I. Wstępne uwagi o relacji między anglosaskim modernizmem, ironią romantyczną a poezją Norwida. II. Na czym plega specyfika Norwidowskiego konceptyzmu? III. O wieloznaczności pojęcia "poezji metafizycznej" [m.in.: Eliota teoria o istnieniu trzech epok poezji metafizycznej; Dwie odmiany ironii egzystencjalnej: Norwid a Laforgue]. IV. Dwa modernizmy i ich wpływ na poezję nowoczesną (czym różnią się Norwid, Eliot, Auden i Miłosz od francuskiego postsymbolizmu?) [m.in.: Kilka paraleli między Norwidem, anglosaskimi modernistami a Miłoszem (dyskursywność, ironia)]. V. Czesław Miłosz i W.H. Auden - pułapki tworzenia poetyckiej autobiografii w XX wieku. VI. Zbigniew Herbert - ironia jako zabieg retoryczny oraz postawa życiowa [m.in. motyw miasta i podróży w utworach Herberta, Audena i Kawafisa]. VII. Seamus Heaney i jego próby uzyskania dystansu wobec "mitów plemienia" [m.in.: Przeznaczenie poezji publicznej; tradycja a ironia (Heaney, Yeats i Herbert)]. VIII. Stanisław Barańczak jako współczesny poeta metafizyczny. IX. Wisława Szymborska i cudowność odczarowanego świata [1998] - szczegóły |