|
Dział bibliografii:
|
Hasła osobowe (literatura polska)
- Hasła osobowe (literatura polska) - W |
|
Rodzaj zapisu:
|
recenzja |
| Hasło osobowe: | Witkiewicz Stanisław Ignacy - szczegóły
|
| Autor: | Ulicka Danuta - szczegóły
|
|
Tytuł:
|
Witkacy nieprzedstawiony
|
|
Źródło:
|
Nowe Książki, 2001 nr 7 s. 14 - szczegóły |
|
Numer zapisu:
|
858383 (ZS) |
Dotyczy zapisu:
|
książka o twórcy (przedmiotowa): Metafizyczne grymasy . Czysta forma Witkacego jako kategoria metafizyki, Przedmowa. I. Twórczość Witkacego jako problem interpretacji. II Świat dramatu: 1. Zmiana jako stały element konstrukcji świata przedstawionego. Metamorfoza postaci ["Maciej Korbowa i Bellatrix", "Pragmatyści"]. 2. Przeciwstawienie twórczej jednostki wrogiemu światu. Cywilizacja jako siła destruktywna ["Tumor Mózgowicz", "Mister Price, czyli Bzik tropikalny" (współtwórca: Eugenia Dunin-Borkowska)]. 3. Jednostka versus społeczeństwo. Sterowanie i manipulacja ["Nowe wyzwolenie", "Oni"]. 4. "Gra ze śmiercią" motywem ujawniającym paradoksy egzystencji. Gra konwencją - odsłonięcie pustki wyświechtanych form literackich ["W małym dworku"]. 5. Kolor i egzotyka wypełniające przestrzeń dramatu. Zasady kompozycji malarskiej w przestrzeni dzieła literackiego ["Niepodległość trójkątów", "Guybal Wahazar"]. 6. Erotyzm - destruktywna siła przeciwstawiona twórczej aktywności ["Nadobnisie i koczkodany"]. 7. Szaleństwo jako antidotum na jałowość egzystencji. Szalony świat - szaleni ludzie ["Wariat i zakonnica"]. 8. Pogoń za absolutem - oś konstrukcyjna utworów Witkacego ["Mątwa"]. 9. Sztuka jako jedyna alternatywa wobec nicości. Problem konstrucji dzieła ["Sonata Belzebuba"]. 10. Dopełnienie się katastroficznej prognozy. Sztuka zastąpiona przez rzemiosło, filozofia - przez bełkot ["Szewcy"]. III. Świat powieści: 1. Pierwsza próba powieściowej konstrukcji. Zaznaczenie podstawowych wątków ["622 upadki Bunga czyli Demoniczna kobieta"]. 2. Doskonalenie konstrukcji powieści. Rozwinięcie głównych motywów i wzbogacenie tła ["Pożegnanie jesieni"]. 3. Postać doskonała - konstrukcja jako melanż różnorodnych elementów. Mieszanie konwencji i dyskursów ["Nienasycenie"]. 4. Ostatni literacki akcent - w kierunku dekonstrukcji. Powieść zdominowana przez filozoficzny dyskurs ["Jedyne wyjście"]. [2000] - szczegóły |
English version
