|
Dział bibliografii:
|
Literatura polska po 1989
- Proza (po 1989) |
|
Rodzaj zapisu:
|
recenzja |
| Autor: | Dunin-Wąsowicz Paweł - szczegóły
|
|
Tytuł:
|
Kanonizacja tandety
|
|
Źródło:
|
Lampa, 2005 nr 3 s. 78 - szczegóły |
|
Numer zapisu:
|
1518339 (EP) |
Dotyczy zapisu:
|
książka w haśle rzeczowym: Gry z "tandetą" w prozie polskiej po 1989 roku, [Dot. chwytów literackich mieszczących się w kategorii "tandety" rozumianej jako pojęcie z zakresu estetyki i socjologii kultury i z odniesieniem do modernizmu w utworach debiutantów związanych z pismem i wydawnictwem "Lampa i Iskra Boża" i środowiskiem art-zinów. Zawiera działy:] Wprowadzenie: 1. Dlaczego "proza polska po 1989 roku?" 2. Dlaczego "gry z tandetą"? - Rozdział I. Lektura "przez kicz". Warianty, wyznaczniki, przyczyny: 1. Odbiór i kicz. 2. Dewaluacja kanonu: (Po)sezonowa wyprzedaż arcydzieł. W stronę uniformizacji i unifikacji sztuki. "Nowoczesność przybrała szatę kiczu". 3. Trywialność - akceptowany owoc sztuki: Zmienne oblicze kiczu. Antywzorce w roli wzorców. "Wolno również nie być nowatorem". - Rozdział II. Apetyt na bylejakość? Proza po 1989 roku w opiniach i autokomentarzach: 1. W oczach krytyków, czyli jak "znaleźć adekwatną nazwę dla konwencji". 2. W świetle autokomentarzy, czyli "konieczność produkcji zastępczej". - Rozdział III. "Popsuta literatura" jako strategia: 1. Sztuka psucia a psucie sztuki: Wobec pre-tekstów. Pre-teksty w nowych kontekstach. Deformacja pre-tekstów. Trwawestacja przez trywializację. 2. Zagłada literatury?: Literatura przeczytana i skomentowana. Literatura - przedmiot przedstawiony i nie(d)oceniony. Towarzyska zabawa w literaturę. 3. "Popsuta literatura" - parametry tworzenia: (D)efekt parodii. Literacki falstart. Nieskromna propozycja na okres przejściowy.? - Rozdział IV: Kariera banału: 1. Namacalny znak współczesności. 2. W stronę minimalizmu. 3. Kurczliwość znaczeń. 4. Forma bez treści. - Rozdział V. Niedyskretny urok stereotypów: 1. Literaturoznawcze potyczki ze stereotypami. 2. Współczesna świadomość stereotypów a proza polska po 1989 roku. 3. Od prozy stereotypów ku stereotypom prozy: Stereotyp - pozytywny bohater prozy. "Totalitaryzm bez przemocy". Literacki fast food. Tekst łatwy w obsłudze. Pod presją stereotypów. - Zakończenie. [2004] - szczegóły |
English version
